Τα Ποδόσκαμνα

Είναι μια κατηγορία πολύ χαμηλών και στενών τρίταβλων σκαμνιών που συναντώνται σε όλη την Κρήτη. Επειδή το ύψος τους δεν ξεπερνά τα 6-8 εκατοστά και το πλάτος 8-10 εκατ. δεν προορίζονται βέβαια για το κάθισμα, πλην των μικρών παιδιών. Στην παλαιά βυζαντινή εικονογραφία, που παριστάνει τους Ευαγγελιστές ή άλλους συγγραφείς Αγίους να κάθονται μπροστά σε ένα αναλόγιο, παρατηρούμε ότι σε κάθε περίπτωση τα πόδια τους ακουμπούν σε ένα χαμηλό βάθρο ή σε σκαμνί. Η ανάγκη προστασίας των πελμάτων από το έδαφος, οφείλεται στο γεγονός ότι, ιδιαίτερα το χειμώνα, τα δάπεδα είναι υγρά και κρύα και τα υποδήματα, τα παλαιά χρόνια, υποτυπώδη. Στην Κρήτη, έως πρόσφατα (αρχές 20ου αιώνα), οι οικίες είχαν χωμάτινα δάπεδα που αναγκάζουν τις γυναίκες να προστατεύονται με τα ποδόσκαμνα εξαιτίας των πολύωρων απασχολήσεων στην ύφανση, πλέξιμο και άλλες οικιακές εργασίες. Είναι γνωστό ότι μία Βυζαντινή Αυτοκρατόρισσα, γυναίκα πυγμής, στη διάρκεια μακρών συσκέψεων με τους Υπουργούς της, θέρμαινε τα πόδια της τοποθετώντας τα στην κοιλιά ενός ξαπλωμένου, κάτω από το τραπέζι, ευνούχου….

Πάντως το σεμνό αυτό έπιπλο έχει φαίνεται μακρόχρονη ύπαρξη.