Κεραμική
Παραδοσιακή Κρητική Κεραμική
Δοχεία Αποθήκευσης
Πιθάρι. Μεγάλο δοχείο αποθήκευσης λαδιού, χωρητικότητας 150 έως 300 λίτρα, με λεπτή αλλά πολύ ανθεκτική παρειά και 3 λαβές. Η μορφή μένει σταθερή επί 4000 χρόνια.
Κρασοπίθαρο. Από τους μινωικούς χρόνους το κρασί αποθηκεύονταν σε πιθάρια. Μια μικρή οπή στο κάτω μέρος επέτρεπε την άντληση. Το στόμιο κάλυπτε ένα μεγάλο πήλινο πώμα. Το συγκεκριμένο πιθάρι χρονολογείται τον 16ο αιώνα και φέρει διακοσμητικές ζώνες με γεωμετρικά σχέδια, αποτύπωμα από σφραγιδοκύλινδρο, κατασκευή από Θραψανιώτες κεραμίστες. Τα κρασοπίθαρα λειτούργησαν στην Κρήτη έως τα μέσα του 20ου αιώνα.
Πιθάρι. Περιέχει λάδι και φέρει αποτύπωμα σφραγιδοκύλινδρου σε 3 ζώνες. Χρονολογείται τον 17ο αιώνα και είναι Θραψανιώτικης κατασκευής.
Τζάρα. Πιθάρι για λάδι, χαρακτηριστικό των Μαργαριτιανών κεραμιστών. Φέρει σε όλη την παρειά ζώνες από οδοντωτή ρόδα, Ι6ος – 17ος αιώνας.
Τζάρα. Λαδοπίθαρο που φέρει σε όλη την επιφάνεια εγγραφή από σφραγιδοκύλινδρο με το όνομα του κεραμίστα ΜΑΡCΟ ΦΑΡΥΝ και το όνομα του μικρού χωριού όπου δούλευε: ΑΛΦΑ, κοντά στις Μαργαρίτες.
Ο Φάρυν και οι γιοι του παρήγαγαν κεραμικά από τα μέσα του 16ου έως τις αρχές του 17ου αιώνα.
Κορωναϊκό πιθάρι. Τον 18ο αιώνα άρχισαν να εισάγονται, στη δυτική κυρίως Κρήτη, πιθάρια από την Κορώνη, μεγάλο κεραμικό κέντρο της νότιας Πελοποννήσου. Είναι εμφιαλωμένα εσωτερικά και εν μέρει εξωτερικά. Προτιμούνταν από ορισμένους παραγωγούς για την αποθήκευση λαδιού και κρασιού.
Μαργαριτιανό πιθάρι. Απομίμηση των κορωναϊκών. Χρονολογείται στον 18ο αιώνα.
Πιθαράκι. Μικρό πιθάρι από 20 έως 100 κιλά για την αποθήκευση διάφορων προϊόντων όπως παστά κρέατα χοίρων, ελιές, αλάτι κ.α.