Έκθεση

Η ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ, ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΑ

Η δενδροκομία απασχολεί ένα μικρό μέρος του χρόνου των αγροτών, διότι στην Κρήτη δεν υπάρχουν συστηματικές καλλιέργειες δένδρων για τη ξυλεία, τη χαρτοποιεία κ.α. Το κυριότερο είδος είναι η ελιά για το καρπό της αλλά και το λάδι της (φωτισμός, μαγειρική). Ακολουθούν, σε πολύ μικρότερο ποσοστό, τα εσπεριδοειδή, όπως πορτοκαλιές , μανταρινιές , λεμονιές , βερικοκιές , ροδακινιές , μουσμουλιές , αμυγδαλιές , καρυδιές , συκιές και άγρια είδη όπως οι χαρουπιές (κτηνοτροφικός καρπός).

Η αμπελουργία είναι η ποιο διαδεδομένη καλλιέργεια στην Κρήτη θαμνώδους φυτού και αυτό γιατί, από τους προϊστορικούς χρόνους, το κρασί ήταν περιζήτητο ποτό στο νησί.

Σχεδόν όλες οι οικογένειες της υπαίθρου έχουν έναν αγρό με αμπέλι για τις ετήσιες ανάγκες σε κρασί .

Υπάρχουν καμιά δεκαριά ποικιλίες κλημάτων στην Κρήτη όπως το λιάτικο , το μαντηλάρι , το κοτσυφάλι κ.α. η κάθε μια με ειδικά χαρακτηριστικά και γεύση.

Ο τρύγος των αμπελιών γίνεται το Σεπτέμβριο και τα σταφύλια πιέζονται με τα πόδια σε μικρά οικιακά πατητήρια. Ο μούστος μεταφέρονταν έως πρόσφατα σε μεγάλα ειδικά πιθάρια, τα κρασοπίθαρα, όπου μετά τη ζύμωση μερικών εβδομάδων, το κρασί ήταν κατάλληλο για ανάλωση. Τα βαρέλια σπάνιζαν στην επαρχία εξαιτίας του κόστους τους και της έλλειψης ειδικών κατασκευαστών και συντηρητών. Άλλωστε οι προϊστορικοί Μινωίτες, πρόγονοι των Κρητών, δημιούργησαν αυτά τα πήλινα δοχεία, που είχαν έως πρόσφατα την ίδια μορφή και χρήση.